Sr. Sigurbjörn Einarsson var einn áhrifamesti kennimaður þjóðkirkjunnar á síðustu öld og fram á þessa. Ræður hans voru kraftmiklar og fluttar af djúpri sannfæringu og trúarlegri festu. Yfir honum hvíldi rósemi spekingsins og jafnframt kappsemi hugsjóna- og trúmannsins. Hann var forystumaður í kirkju- og menningarmálum Íslendinga og er þá nærtækast á þessum tímamótum að minnast Skálholtsstaðar sem hann unni mjög svo og það er honum að þakka að sá staður var reistur upp til fornrar virðingar. Eftir hann liggur fjöldi bóka og að auki var hann hið besta sálmaskáld. Margir sálmar hans eru meðal hinna mest sungnu í kirkjum landsins.

Sr. Sigurbjörn fæddist 30. júní 1911 á Efri-Steinsmýri í Meðallandi í Vestur-Skaftafellssýslu og lést í Reykjavík 28. ágúst 2008. Hann lauk guðfræðiprófi frá Háskóla Íslands 1938 og var um tíma prestur á Snæfellsnesi. Síðar var hann kjörinn prestur í Hallgrímsprestakall í Reykjavík. Þegar hann var kjörinn biskup var hann prófessor vð guðfræðideild háskólans. Hann var vígður til biskups 1959 og gegndi því embætti til ársins 1981. Sr. Sigurbjörn var kjörinn heiðursdoktor í guðfræði við Háskóla Íslands 1961 og Háskólann í Winnipeg 1975. Kona hans var Magnea Þorkelsdóttir (1911-2006) og eignuðust þau átta börn. 

Dr. Arnfríður Guðmundsdóttir
Dr. Gunnlaugur A. Jónsson
Dr. Magnús Þorkell Bernharðsson
Sr. Kristjáni Björnsson, vígslubiskup

Sr. Karl Sigurbjörnsson, biskup, mun flytja ávarp.