Sálmur

Sálmur 15

• Ætti ég að láta linna
• lof um Guð minn, hann, sem er
• læknir allra meina minna,
• mig í líknarskauti ber?
• Allt, sem hans í hjarta bærist,
• heit er ást og blessuð náð,
• gjöf er hans og gæskuráð,
• að ég lifi, er og hrærist.
• Allt fær brugðist annað skjótt,
• aldrei Drottins kærleiks gnótt.

• Eins og fuglinn veika vefur
• vængjum sínum unga smá,
• allt eins Drottins hönd mér hefur
• hjúkrað móðurlífi frá.
• Hann, sem fyrst mér lífið lénti,
• lét ei af að blessa mig,
• gaf mér föður sjálfan sig
• og á lífsins leið mér benti.
• Allt fær brugðist annað skjótt,
• aldrei Drottins kærleiks gnótt.

• Guð af miskunn soninn sendi,
• sem á krossi deyddur var,
• að mitt syndalíf ei lendi
• loks í dauða glötunar.
• Ó, þú miskunn öllu stærri,
• ó, þú líknar grunnlaust haf,
• dýpt þín allri dýpt ber af,
• allri þú ert hugsun hærri.
• Allt fær brugðist annað skjótt,
• aldrei Drottins kærleiks gnótt.

• Guð mér helgan gefur anda
• guðdómsorði dýru með,
• að í hverjum voða' og vanda
• veg ég réttan fái séð.
• Hjarta mitt svo huggun finni,
• hels er ógnar myrkur svart,
• trúarljósið tendrar bjart
• andi Guðs í öndu minni.
• Allt fær brugðist annað skjótt,
• aldrei Drottins kærleiks gnótt.

• Himinn, jörð og hafið víða
• heill og blessun færa mér,
• hvert sem augað læt ég líða,
• líknarhönd míns Guðs það sér.
• Allt ber Guðs um elsku vottinn,
• allt um vísdóm hans og mátt.
• Allt í veröld hrópar hátt:
• Lof sé þér og dýrð, vor Drottinn.
• Allt fær brugðist annað skjótt,
• aldrei Drottins kærleiks gnótt.