Einhugur um þjóðkirkjulög

Drífa Hjartardóttir, forseti kirkjuþings, bar tillöguna upp til atkvæða, grein fyrir grein, og loks í heild sinni og málið var samþykkt af öllum viðstöddum og þeim sem tóku þátt í þingstörfum með fjarbúnaði

Það telst til tíðinda þegar þrjár fastanefndir kirkjuþings eru sammála um afgreiðslu stórra og viðamikilla mála. Eðli máls samkvæmt eru skiptar skoðanir í þessum fastanefndum kirkjuþings: löggjafarnefnd, fjárhagsnefnd og allsherjarnefnd. Kirkjuþingsmenn taka allir þátt í störfum þessara nefnda.

Fullur einhugur þessara þriggja nefnda kirkjuþings var um tillögu til þingsályktunar um frumvarp til þjóðkirkjulaga sem forseti kirkjuþings, Drífa Hjartardóttir, mælti fyrir á laugadaginn.

Málið var borið upp til atkvæða í morgun og var samþykkt samhljóða af kirkjuþingi. 

Málið snýst um að beina tilmæum til dómsmálaráðherra um að flytja á Alþingi frumvarp til þjóðkirkjulaga og var það mál nr. 3  á máladagskrá kirkjuþings.

Frumvarpið um þjóðkirkjulögin endurspeglar sterkan vilja til að draga sem mest úr afskiptum ríkisvaldsins af málefnum kirkjunnar og þá sér í lagi því sem snýst um innri málefni hennar.

Þjóðkirkjulögin eru rammalöggjöf og telja aðeins fjórtán greinar. Kirkjuþingi verður falið að setja allar aðrar reglur um starf þjóðkirkjunnar í landinu og er vald þess enn aukið frá því sem fyrr var að því viðbættu að fjárstjórnarvald kemur nú í hendur þess.

Þjóðkirkjan skilgreind í sjö orðum í frumvarpinu:

Síðan er fjallað um aðild að þessu trúfélagi, rætt almennt um réttarstöðu kirkjunnar og þjónustu hennar. Innan hennar er að sjálfsögðu jafnrétti og lýðræði. Þá er skilgreint hvað sé söfnuður, hvað sé sókn og sóknarbörn. Fjórði kafli segir frá kirkjuþingi og hefur það æðsta vald í málefnum þjóðkirkjunnar og þar með talið fjárstjórnarvald. Þar skulu leikmenn vera fleiri en vígðir. Ísland verður eitt biskupsdæmi sem nú, og um hlutverk biskups segir: „Biskup Íslands gætir einingar kirkjunnar og hefur tilsjón með kristnihaldi, kenningu kirkjunnar og þjónustu.“ Sjá 10. gr., fimmta kafla. Í sjötta kafla er fjallað um samninga um eignarrétt milli þjóðkirkjunnar og ríkisins og í þeim áttunda er meðal annars kveðið á um að kirkjuþingið setji starfsreglur um málefni þjóðkirkjunnar. Síðasti kaflinn getur um gildistöku laganna og fleira.

Greinargerð með frumvarpinu er ítarleg og þar kemur margt fróðlegt fram og eru lesendur hvattir til að kynna sér hana.

Það var forsætisnefnd kirkjuþings sem setti á laggirnar nefnd til að vinna þetta frumvarp og var það gert í samstarfi við dómsmálaráðuneytið (ráðuneyti kirkjumála). Nefndina skipuðu: Anný Ingimarsdóttir, fulltrúi á kirkjuþingi, sr. Bryndís Malla Elídóttir, fulltrúi á kirkjuþingi, og Stefán Magnússon, kirkjuráðsmaður. Lögfræðingarnir Ragnhildur Benediktsdóttir og Skúli Guðmundsson störfuðu með nefndinni.

Mat er lagt á áhrif frumvarpsins í greinargerðinni áður en fjallað er um einstakar greinar þess. Þar segir:

Frumvarp til þjóðkirkjulaga.

hsh