Listaverk afhjúpað

Í Breiðholtskirkju - Vigdís V. Pálsdóttir, formaður sóknarnefndar, þakkar fyrir gjöfina. Frá vinstri: Willy Petersen, Vigdís, og sr. Magnús Björn Björnsson - mynd: hsh

Í gærmorgun var trélistaverk sem Breiðholtskirkja fékk að gjöf afhjúpað í guðsþjónustu. 

Sr. Magnús Björn Björnsson, prestur í Breiðholtskirkju, ávarpaði kirkjugesti og sagði að nokkuð lengi hefði staðið til að afhjúpa listaverkið en kórónuveirurfaraldurinn hefðir tafið það. Síðan bað hann listamanninn, Willy Petersen, um að koma og afhjúpa listaverkið en hvítur dúkur var breiddur yfir það.

Dúkurinn rann léttilega af trélistaverkinu og í ljós kom fallegt, látlaust en þó sterkt, útskorið listaverk sem hangir á léttu skilrúmi vinstra megin við altarið. Við það er lítil silfurplata merkt nafni listamannsins og einnig nafni verksins sjálfs sem er Hendur Guðs.

Formaður sóknarnefndar, Vigdís V. Pálsdóttir, flutti stutt ávarp eftir að verkið var afhjúpað, og tók við listaverkinu fyrir hönd safnaðarins og þakkaði þessa höfðinglegu og táknrænu gjöf.

Kirkjan.is ræddi við Willy Petersen, sem gerði listaverkið. Spurði hvort hann væri smiður en hann kvað svo ekki vera. Hann væri aftur á móti blikksmiður.

Og hvað fór mikill tími í þetta?

„Það er nú ekki mælt en ég hef verið að vinna í þessu nokkuð lengi,“ segir Willy.

Sr. Magnús Björn vék að því í prédikun sinni að listaverkið sómdi sér einkar vel í Breiðholtskirkju þar sem Alþjóðlegi söfnuðurinn væri til húsa. Útlínur Breiðholtskirkju yrðu í listaverkinu að tákni fólks með ólíkan uppruna og væri boðið velkomið til kirkjunnar. Samtakamáttur flóttafólks og þeirra sem rétta þeim hjálparhönd væri líka dreginn fram í verkinu með þéttu handtaki allra handanna.

Hvaða við notaðir þú í trélistaverkið?

„Ég er með reykta eik, furu, mahóní, tekk, linditré, birki og venjulega eik,“ segir Willy.

Söfnuðurinn var mjög áhugasamur um listaverkið og skoðaði það að lokinni guðsþjónustu.

Síðan var haldinn aðalsafnaðarfundur.

hsh

Hér sést vel hvernig hendur tengja verkið saman

Efsti hluti verksins

Útskurðurinn er fallegur

Brennt í viðinn til að ná fram réttri áferð