5. sunnudagur í föstu (Iudica)
5. sunnudagur í föstu (Iudica)
Vers vikunnar:
Mannssonurinn er ekki kominn til þess að láta þjóna sér heldur til að þjóna og gefa líf sitt til
lausnargjalds fyrir alla.“ Matt. 20.28
Litur fjólublár
Bæn dagsins / kollektan
Guð gæskunnar og föðurelskunnar sem lést Son þinn þjást og deyja svo að við mættum lifa.
Lát okkur ætíð minnast fórnar hans og hvíla í kærleika þínum sem þú birtir okkur í honum,
sem með þér og heilögum Anda lifir og ríkir frá eilífð til eilífðar. Amen.
Þriðja lestraröð
Lexían Sálm. 43. 1-5.
Lát mig ná rétti mínum, Guð,
sæktu mál mitt gegn miskunnarlausri þjóð,
bjarga mér frá svikulum og ranglátum mönnum.
Því að þú ert sá Guð sem er mér vígi,
hví hefur þú útskúfað mér,
hví verð ég að ganga um harmandi,
kúgaður af óvinum?
Send ljós þitt og trúfesti þína,
þau skulu leiða mig,
þau skulu fara með mig til fjallsins þíns helga,
til bústaðar þíns,
svo að ég megi inn ganga að altari Guðs,
til Guðs, minnar fagnandi gleði,
og lofa þig undir hörpuslætti,
Guð, þú Guð minn.
Hví ert þú buguð, sál mín,
og ólgar í mér?
Vona á Guð
því að enn mun ég fá að lofa hann,
hjálpræði auglitis míns og Guð minn.
Pistill Róm. 5.12-21
Syndin kom inn í heiminn með einum manni og dauðinn með syndinni. Þannig er dauðinn
runninn til allra manna því að allir syndguðu þeir. Víst var syndin í heiminum áður en
lögmálið kom til en synd verður ekki metin til sektar ef ekkert er lögmál. Samt ríkti dauðinn
frá Adam til Móse, einnig yfir þeim sem höfðu ekki syndgað á sömu lund og Adam en hann
er fyrirmyndan Krists sem koma átti.
En náðargjöf Guðs og falli Adams verður ekki jafnað saman. Einn maður féll og við það dóu
allir, en einn maður, Jesús Kristur, er sú náðargjöf Guðs sem allir skulu njóta ómælt. Og ekki
verður þeirri gjöf jafnað til þess sem leiddi af synd hins eina manns. Því að dómurinn vegna
þess sem hinn eini hafði gert varð sektardómur yfir öllum en náðargjöfin er sýknudómur
handa öllum sem brutu. Ef misgjörð hins eina manns leiddi til þess að dauðinn tók völd með
þeim eina manni, hve miklu fremur munu nú þeir sem þiggja hina ómælanlegu gjöf náðar og
sýknunar fá líf og ríki vegna hins eina, Jesú Krists.
Allir urðu sekir vegna afbrots eins. Svo verða allir sýknir og öðlast líf sakir þess fullkomna
verks sem einn vann. Allir urðu syndarar vegna óhlýðni eins manns. Eins verða allir lýstir
sýknir saka vegna hlýðni hins eina.
Hér við bættist svo lögmálið til þess að afbrotin yrðu sýnilegri. En að sama skapi sem syndin
óx varð náðin ríkulegri. Eins og syndin ríkti með dauðanum á náðin að ríkja með réttlætinu
og leiða til eilífs lífs í Jesú Kristi, Drottni vorum.
Guðspjallið Jóh. 18.28-19.5
Menn æðsta prestsins fóru nú með Jesú frá Kaífasi til hallar landshöfðingjans. Það var
snemma morguns. Þeir fóru ekki sjálfir inn í höllina svo að þeir saurguðust ekki heldur mættu
neyta páskamáltíðar. Pílatus kom út til þeirra og sagði: „Hvaða ákæru berið þið fram gegn
þessum manni?“
Þeir svöruðu: „Ef þetta væri ekki illvirki hefðum við ekki selt hann þér í hendur.“
Pílatus segir við þá: „Takið þið hann og dæmið hann eftir ykkar lögum.“
Þeir[ svöruðu: „Okkur leyfist ekki að taka neinn af lífi.“ Þannig rættist orð Jesú þegar hann
gaf til kynna með hvaða hætti hann ætti að deyja.
Pílatus gekk þá aftur inn í höllina, kallaði Jesú fyrir sig og sagði við hann: „Ert þú konungur
Gyðinga?“
Jesús svaraði: „Eru þetta þín orð eða hafa aðrir sagt þér frá mér?“
Pílatus svaraði: „Er ég þá Gyðingur? Þjóð þín og æðstu prestarnir hafa selt þig mér í hendur.
Hvað hefur þú gert?“
Jesús svaraði: „Mitt ríki er ekki af þessum heimi. Væri mitt ríki af þessum heimi hefðu þjónar
mínir barist svo ég yrði ekki framseldur Gyðingum. En nú er ríki mitt ekki þaðan.“
Þá segir Pílatus við hann: „Þú ert þá konungur?“
Jesús svaraði: „Rétt segir þú. Ég er konungur. Til þess er ég fæddur og til þess er ég kominn í
heiminn að ég beri sannleikanum vitni. Hver sem er sannleikans megin heyrir mína rödd.“
Pílatus segir við hann: „Hvað er sannleikur?“
Að svo mæltu gekk hann aftur út til Gyðinga og sagði við þá: „Ég finn enga sök hjá
honum.Þið eruð vanir því að ég gefi ykkur einn mann lausan á páskunum. Viljið þið nú að ég
gefi ykkur lausan konung Gyðinga?“
Þeir hrópuðu á móti: „Ekki hann heldur Barabbas.“ En Barabbas var ræningi.
Sálmur Sb 660
1 Athuga, sál mín, ættum
útgöngu Drottins hér
svo við rétt minnast mættum
hvað miskunn hans veitti þér.
Hyggjum að, hann út ber
þyrnikórónu þétta,
þar með purpurann létta,
blár og blóðugur er.
2 En með því út var leiddur
alsærður lausnarinn
gjörðist mér vegur greiddur
í Guðs náðar ríki inn
og eilíft líf annað sinn.
Blóðskuld og bölvan mína
burt tók Guðs sonar pína.
Dýrð sé þér, Drottinn minn.
3 Út geng ég ætíð síðan
í trausti frelsarans
undir blæ himins blíðan
blessaður víst til sanns.
Nú fyrir nafnið hans
út borið lík mitt liðið
leggst og hvílist í friði,
sál fer til sæluranns.
4 Dýrðarkórónu dýra
Drottinn mér gefur þá,
réttlætisskrúðann skíra
skal ég og líka fá
upprisudeginum á,
hæstum heiðri tilreiddur,
af heilögum englum leiddur
í sælu þeim sjálfum hjá.
5 Svo munu Guðs englar segja:
Sjáið nú þennan mann
sem alls kyns eymd réð beygja
áður í heimsins rann,
oft var þá hrelldur hann.
Fyrir blóð lambsins blíða
búinn er nú að stríða
og sælan sigur vann.
6 Þá muntu, sál mín, svara
syngjandi fögrum tón:
Lof sé mínum lausnara,
lamb Guðs á hæsta trón
sigur gaf sínum þjón.
Um blessaðar himnahallir
honum segjum vér allir
heiður með sætum són.
7 Son Guðs ertu með sanni,
sonur Guðs, Jesú minn,
son Guðs, syndugum manni
sonararf skenktir þinn,
son Guðs einn eingetinn,
syni Guðs syngi glaður
sérhver lifandi maður
heiður í hvert eitt sinn.
T Hallgrímur Pétursson Ps. 2
