Hvítasunnudagur

Hvítasunnudagur
Litur: Rauður.

Vers vikunnar:
„Ekki með valdi né krafti heldur fyrir anda minn, segir Drottinn allsherjar.“ (Sak 4.6b)

Bæn dagsins / kollektan
Líknsami Guð. Á helgum hvítasunnudegi úthellir þú kærleika þínum í hjörtu barna þinna með
heilögum anda. Lífga okkur með sköpunarkrafti anda þíns og hjálpa okkur með
huggunarkrafti hans. Um það biðjum við fyrir son þinn Jesú Krist, frelsara okkar og bróður
sem með þér og heilögum anda lifir og ríkir frá eilífð til eilífðar.

Lexía: Jóel 3.1-5
Síðar mun ég úthella anda mínum yfir alla menn.
Synir yðar og dætur munu spá,
gamalmenni yðar mun dreyma drauma
og ungmenni yðar munu fá vitranir,
jafnvel yfir þræla og ambáttir
mun ég úthella anda mínum á þeim dögum.
Og tákn mun ég láta verða á himni og jörð:
blóð, eld og reykjarstróka.
Sólin verður myrk
og tunglið sem blóð
áður en dagur Drottins kemur, hinn mikli og ógurlegi.
En hver sem ákallar nafn Drottins
verður hólpinn.
Á Síonarfjalli og í Jerúsalem
munu nokkrir lifa af
eins og Drottinn hefur heitið.
Hver sem ákallar nafn Drottins
mun frelsast.

Pistill: Post 2.1-4 (-11)
Þá er upp var runninn hvítasunnudagur voru allir saman komnir á einum stað. Varð þá
skyndilega gnýr af himni, eins og óveður væri að skella á, og fyllti allt húsið þar sem þeir
voru. Þeim birtust tungur, eins og af eldi væru, er kvísluðust og settust á hvert og eitt þeirra.
Allir fylltust heilögum anda og tóku að tala öðrum tungum, eins og andinn gaf þeim að mæla.

(Í Jerúsalem dvöldust Gyðingar, guðræknir menn, frá öllum löndum undir himninum. Er þetta
hljóð heyrðist kom allur hópurinn saman. Þeim brá mjög við því að hver og einn heyrði þá
mæla á sína tungu. Menn voru frá sér af undrun og sögðu: „Eru þetta ekki allt Galíleumenn
sem hér eru að tala? Hvernig má það vera að við, hvert og eitt, heyrum þá tala okkar eigið
móðurmál? Við erum Partar, Medar og Elamítar, við erum frá Mesópótamíu, Júdeu,
Kappadókíu, Pontus og Asíu, frá Frýgíu og Pamfýlíu, Egyptalandi og Líbýubyggðum við
Kýrene og við sem hingað erum flutt frá Róm. Hér eru bæði Gyðingar og þeir sem tekið hafa
trú Gyðinga, Kríteyingar og Arabar. Við heyrum þá tala á tungum okkar um stórmerki
Guðs.“)

Guðspjall: Jóh 14.23-31a
Jesús svaraði: „Sá sem elskar mig varðveitir mitt orð og faðir minn mun elska hann. Til hans
munum við koma og gera okkur bústað hjá honum. Sá sem elskar mig ekki varðveitir ekki
mín orð. Orðið, sem þér heyrið, er ekki mitt heldur föðurins sem sendi mig.
Þetta hef ég talað til yðar meðan ég var hjá yður. En hjálparinn, andinn heilagi, sem faðirinn
mun senda í mínu nafni mun kenna yður allt og minna yður á allt það sem ég hef sagt yður.
Frið læt ég yður eftir, minn frið gef ég yður. Ekki gef ég yður eins og heimurinn gefur. Hjarta
yðar skelfist ekki né hræðist. Þér heyrðuð að ég sagði við yður: Ég fer burt og kem til yðar. Ef
þér elskuðuð mig yrðuð þér glöð af því að ég fer til föðurins því faðirinn er mér meiri. Nú hef
ég sagt yður það áður en það verður svo að þér trúið þegar það gerist. Ég mun ekki framar
tala margt við yður því höfðingi heimsins kemur. Í mér á hann ekkert. En heimurinn á að sjá
að ég elska föðurinn og geri eins og faðirinn hefur boðið mér.

Sálmur Sb 167
Í öllum ljóma logar sólin
og lýsir gullinn náðarstólinn.
Ó, kom þú, hvítasunna' í söng
með sumardægrin björt og löng.
Nú Drottins mikla máttarorð
oss mönnum reiðir nægtaborð.

Um gullna óttu áin niðar
og árnar hverju lífi friðar.
Í kliði hennar Kristur er
að kalla mig að fylgja sér.
Í draumi lít ég Drottin minn.
Í dögun flyt ég lofsönginn.

Nú dregur arnsúg ofar tindum.
Guðs andi fer í sumarvindum
um heiðageim, um fjöll og fjörð
að frjóvga landsins ríku jörð.
En lífsins elfur leikur sér
sem lækur tær við fætur mér.

Hér er það Guð, sem öllu ræður.
Vér erum hans, ó, systur, bræður.
Já, endurfædd af anda hans
vér elskum guðsmynd sérhvers manns
í nafni Krists, sem kom á jörð
með kærleik Guðs og sáttargjörð.

Ó, vertu ei lengur veill né hálfur.
Nei, vittu' að Guð er hjá þér sjálfur.
Já, safnist þúsund þjóða mál
í þakkarsöngsins fórnarskál.
Nú syngi öll hans sveit á jörð
með sama rómi lofsöngsgjörð.

Við nafn hans lít ég loga brenna
og leika á vörum. - Saman renna
nú allra þjóða móðurmál
í mannssonarins fórnarskál.
Í einu nafni ómar hér
um eilífð: "Jesú, lof sé þér."

Þá blómgast rós í ríki þínu.
Þú ræður yfir lífi mínu.
Með hvítasunnusól ég rís
og sest í þinni Paradís.
Ég gaf þér, Herra, hjarta mitt
og hefi öðlast lífið þitt.

Grundtvig - Heimir Steinsson