Barnadagurinn - 28. desember
Barnadagurinn - 28. desember
Lexía: Jer 31.15-17 Pistill: Opb 12.1-6 Guðspjall: Matt 2.13-18
.
Litur hvítur eða rauður.
Vers. Sálm. 116. 15.17.
Dýr er í augum Drottins dauði dýrkenda hans. Ég færi þér þakkarfórn,
ákalla nafn Drottins.
Bæn dagsins / kollektan
Órannsakanlegi Guð. Ljós náðar þinnar nær ekki til þeirra sem fyrir órétt og ofbeldi meiða og
deyða börn. Opna augu okkar fyrir hjálp þinni í öllu því sem við þurfum að líða en skiljum
ekki. Gef okkur huggun þína að við megum í kærleika fylgja Jesú Kristi sem blessar börnin
og gaf líf sitt fyrir okkur öll lifir og ríkir með þér og heilögum anda frá eilífð til eilífðar.
Lexía Jer. 31.15.-17
Svo segir Drottinn:
Rödd heyrist í Rama,
harmakvein, beiskur grátur.
Rakel grætur börn sín, [
hún vill ekki huggast láta vegna barna sinna
því að þau eru ekki framar lífs.
Svo segir Drottinn:
Hættu að gráta,
haltu aftur af tárum þínum
því að þú færð umbun erfiðis þíns,
segir Drottinn:
Þeir snúa aftur heim úr landi fjandmannanna.
Niðjar þínir eiga von,
segir Drottinn,
því að börn þín koma aftur heim til lands síns.
Pistill Opb. 12.1-6
Og tákn mikið birtist á himni: Kona klædd sólinni og tunglið var undir fótum hennar og á
höfði hennar var kóróna af tólf stjörnum. Hún var þunguð og hljóðaði í jóðsótt með hörðum
hríðum.
Annað tákn birtist á himni: Mikill dreki rauður er hafði sjö höfuð og tíu horn og á höfðunum
sjö ennisdjásn. Með halanum dró hann þriðja hlutann af stjörnum himinsins og varpaði þeim
ofan á jörðina. Drekinn stóð frammi fyrir konunni, sem komin var að því að fæða, til þess að
gleypa barn hennar, þá er hún hefði fætt. Hún fæddi son, sveinbarn sem stjórna mun öllum
þjóðum með járnsprota. Og barn hennar var hrifið til Guðs, til hásætis hans. En konan flýði
út á eyðimörkina þar sem Guð hefur búið henni stað og þar sem séð verður fyrir þörfum
hennar í eitt þúsund og tvö hundruð og sextíu daga.
Guðspjall. Matt 2.13-18
Þegar vitringarnir voru farnir þá vitrast engill Drottins Jósef í draumi og segir:„Rís upp, tak
barnið og móður þess og flý til Egyptalands. Þar skaltu vera uns égsegi þér því að Heródes
mun leita barnsins til að fyrirfara því.“Jósef vaknaði, tók barnið og móður þess um nóttina og
fór til Egyptalands. Þardvöldust þau þangað til Heródes var allur. Það átti að rætast sem
Drottinn létspámanninn segja: „Frá Egyptalandi kallaði ég son minn.“Þá sá Heródes að
vitringarnir höfðu gabbað hann og varð afar reiður, sendi mennog lét myrða öll sveinbörn í
Betlehem og nágrenni hennar, tvævetur og yngri enþað svaraði þeim tíma er hann hafði
komist að hjá vitringunum.Nú rættist það sem Jeremía spámaður hafði sagt fyrir um:Rödd
heyrist í Rama,harmakvein, beiskur grátur.Rakel grætur börnin sín,
Sálmur Sb 60
1 Í Rama heyrðist harmakvein
og hertekinna sorgarvein.
Þeir grétu sárt af sínum hag.
Við sama stendur enn í dag
því grimmdarstríð og styrjöld hörð
er stöðugt enn á vorri jörð.
2 Sem Heródes er heimurinn,
svo herradóm hann elskar sinn
að sakleysið og sannleikann
hann sviptir lífi nær sem kann
og til þess vald sitt viðhaldist
hann vill ef gæti deyða Krist.
3 Sem Rakel kristin kirkja þrátt
enn kveinar mædd og grætur hátt
þótt sjaldan böðla sverðin reidd
hún sjái nú og börn sín deydd
má hún þó óttast illan heim
því enn þá vill hann granda þeim.
4 Lát huggast, þú vor móðir mædd,
þótt margt þér ógni vert ei hrædd.
Þótt heimsins geisi bræði byrst
hans brögð og grimmd ei deyðir Krist.
Nei, Kristur lifir, vel þig ver
og vígi börnum þínum er.
5 Sem brúði sína hann þig heim
til himins leiða vill með þeim.
Þar sér þú börn þín særðu grædd
og sigurskrúða ljóssins klædd,
þar hræðir þig ei hætta nein
né harmadalsins Ramakvein.
T Helgi Hálfdánarson – Sb. 1886
