19. sunnudagur eftir þrenningarhátíð

Litur: Grænn.

Vers vikunnar:
„Lækna mig, Drottinn, svo að ég verði heill, hjálpa mér svo að ég bjargist því að þú ert lofsöngur minn. “ (Jer 17.14)

Kollekta:
Almáttugi, miskunnsami Guð: Lát líkn þína bægja burt frá oss öllu illu, svo að vér séum frjáls á sál og líkama að vinna verk þín með gleði. Fyrir son þinn Jesú Krist, Drottin vorn, sem með þér lifir og ríkir í einingu heilags anda, einn sannur Guð um aldir alda.

Textaröð: B

Lexía: Slm 30.2-6
Ég lofa þig, Drottinn, því að þú dróst mig upp úr djúpinu
og lést óvini mína ekki hlakka yfir mér.
Drottinn, Guð minn, ég hrópaði til þín
og þú læknaðir mig.
Drottinn, þú heimtir sál mína úr helju,
lést mig halda lífi þegar aðrir gengu til grafar.
Syngið Drottni lof, þér hans trúuðu,
vegsamið hans heilaga nafn.
Andartak stendur reiði hans
en alla ævi náð hans.
Að kveldi gistir oss grátur
en gleðisöngur að morgni.

Pistill: Fil 4.8-13
Að endingu, systkin, allt sem er satt, allt sem er göfugt, rétt og hreint, allt sem er elskuvert og gott afspurnar, hvað sem er dygð og hvað sem er lofsvert, hugfestið það. Þið skuluð gera þetta, sem þið hafið bæði lært og numið, heyrt og séð til mín. Og Guð friðarins mun vera með ykkur.
Ég gleðst mjög og þakka Drottni fyrir að hagur ykkar hefur loks batnað svo aftur að þið gátuð hugsað til mín. Að sönnu hafið þið hugsað til mín en gátuð ekki sýnt það í verki. Ekki segi ég þetta vegna þess að ég hafi liðið skort því að ég hef lært að láta mér nægja það sem ég hef. Ég kann að búa við lítinn kost, ég kann einnig að hafa allsnægtir. Ég er fullreyndur orðinn í öllum hlutum, að vera mettur og hungraður, að hafa allsnægtir og líða skort. Allt megna ég fyrir hjálp hans sem mig styrkan gerir.

Guðspjall: Jóh 9.1-11
Á leið sinni sá Jesús mann sem var blindur frá fæðingu. Lærisveinar hans spurðu hann: „Rabbí, hvort hefur þessi maður syndgað eða foreldrar hans fyrst hann fæddist blindur?“
Jesús svaraði: „Hvorki er það af því að hann hafi syndgað eða foreldrar hans heldur til þess að verk Guðs verði opinber á honum. Okkur ber að vinna verk þess er sendi mig meðan dagur er. Það kemur nótt þegar enginn getur unnið. Meðan ég er í heiminum er ég ljós heimsins.“
Að svo mæltu skyrpti hann á jörðina, gerði leðju úr munnvatninu, strauk leðju á augu hans og sagði við hann: „Farðu og þvoðu þér í lauginni Sílóam.“ (Sílóam þýðir sendur.) Hann fór og þvoði sér og kom aftur sjáandi.
Nágrannar hans og þeir sem höfðu áður séð hann ölmusumann sögðu þá: „Er þetta ekki sá er setið hefur og beðið sér ölmusu?“
Sumir sögðu: „Sá er maðurinn,“ en aðrir sögðu: „Nei, en líkur er hann honum.“
Sjálfur sagði hann: „Ég er sá.“
Þá sögðu þeir við hann: „Hvernig fékkst þú sjónina?“
Hann svaraði: „Maður að nafni Jesús gerði leðju og smurði á augu mín og sagði mér að fara til Sílóam og þvo mér. Ég fór og fékk sjónina þegar ég var búinn að þvo mér.“

Sálmur: 190
Lát opnast augu mín,
minn ástvin himnum á,
svo ástarundur þín
mér auðnist skýrt að sjá:
hið fríða foldarskraut,
hinn fagra stjarnaher
á loftsins ljómabraut
og ljóssins dýrð hjá þér.

Lát opnast eyru mín,
minn ástafaðir kær,
svo eilíf orðin þín
ég ávallt heyri skær:
þíns lögmáls hvellan hljóm,
þín heilög boð, ei ströng,
þíns guðspjalls ástaróm
og engla helgan söng.

Lát opnast munninn minn,
svo mál hans, Drottinn kær,
þitt vald og vísdóm þinn
æ votti nær og fjær.
Veit mér að mikla þig,
á meðan æðar slá,
já, lengur lát þú mig
þig lofa himnum á.

Lát opnast harðlæst hús
míns hjarta, Drottinn minn,
svo hýsi’ eg hjartans fús
þar helgan anda þinn.
Lát friðmál frelsarans
þar föstum bústað ná
og orð og anda hans
mér ætíð búa hjá.

Lát opnast himins hlið,
þá héðan burt ég fer,
mitt andlát vertu við
og veit mér frið hjá þér.
Þá augun ekkert sjá
og eyrun heyra’ ei meir
og tungan mæla’ ei má,
þá mitt þú andvarp heyr.

Sb. 1886 – Valdimar Briem

Bæn dagsins:
Drottinn Guð, þú gefur kjark og ráð til að gjöra það sem rétt er. Kenndu okkur að lifa samkvæmt boðum þínum og fullgjöra það sem er þér til dýrðar og til eflingar ríki þínu. Fyrir Jesú Krist lausnara okkar og bróður.