Sálmabók

122. Nú ljómar merki, lífsins kross

1 Nú ljómar merki, lífsins kross,
er leyndardóminn birtir oss:
Að þar sem lífið lífi hvarf
vér lífið tökum sjálft í arf.

2 Ó, mundu Drottins síðusár,
það sefar hjartans kvöl og fár.
Það blóð og vatn, sú lífsins lind,
hún leysir þig frá allri synd.

3 Því hafði Davíðs harpa spáð,
það hefur dýrðarfylling náð:
„Frá trénu drottnar Herrans hönd.“
Það hefur ræst um gjörvöll lönd.

4 Ó, heill þér kross, þú kristins þor,
þú kærsta, dýrsta gleðin vor.
Ó, sáðu' í hjörtun sannleikstrú
og syndaranum líkna þú.

5 Ó, heilög þrenning, hjálpa oss
að hylla Drottins lausnarkross.
Ó, lyft oss, kross, frá lágri jörð
í lofi, dýrð og þakkargjörð.

T Venantius Fortunatus um 600 – Sb. 1589 – Stefán frá Hvítadal, 1926 – Sb. 1945
Vexilla Regis prodeunt
L Gochsheim 1628 – Görlitz 1648 – Sb. 1871
Herr Jesu Christ, dich zu uns wend
Sálmar með sama lagi 616
Eldra númer 139
Eldra númer útskýring T+L
Biblíutilvísun Jóh. 19.34–35

Deila sálmi

Ábendingar til sálmabókarnefndar má senda á salmabok@kirkjan.is