1 Ljósi þínu mætum við, ó, Guð, í morgunkyrrð.
Af miskunn þinni fæðist dagur hver.
Við þiggjum líf og styrk og þakklát biðjum þig
um blessun, hjálp og hlíf
yfir atvik, yfir vinafjöld og eigin hag.
Gef, ó, Guð, ég gagnist þér á götu minni,
í nálægð þinni vaknar von og líf.
2 Máttar þíns við leitum hér, ó, Guð, um miðjan dag.
Því miðja lífs og heims og alls ert þú.
Við lútum þér í þökk og lofum nafnið þitt,
þú vísar okkur veg
til hins snauða og til þess sem þarf að þiggja hjálp.
Gef, ó, Guð, ég gagnist þér á götu minni,
í nálægð þinni vaknar von og líf.
3 Þegar kvöldar komum við til þín í kyrrð og frið.
Í þína hönd við leggjum liðinn dag
og allt sem var og er og ekki náði fram
og það sem fullnað var.
Breyt í blessun því sem visnað er og vek það upp.
Gef, ó, Guð, ég gagnist þér á götu minni,
í nálægð þinni vaknar von og líf.
