Sálmabók

512. Hugur minn, til himna snú

1 Hugur minn, til himna snú,
lát þú, munnur, lofsöng hljóma,
lofgjörð Jesú nafni róma,
tunga mín, það tigna þú.
Jesú nafn mitt hjarta hrífi,
hreki kvíða minn og sorg,
glöð og þakklát svo að svífi
söngrödd mín að dýrðar borg.

2 Jesú nafn er náðarlind,
dýrðlegs frelsis fyrirboði,
friðardagsins morgunroði,
læknisdómur dýr við synd,
styrkur veikum, stoð í þrautum,
stjarna vonar hjörtum blíð,
himneskt ljós á harmabrautum,
heilsa' og líf á dauðatíð.

3 Ég sem fallinn fæddur er
hlýt með sorg að segja þetta:
Syndari er nafn mitt rétta,
sæmra nafn ei sekum ber.
En því nauðanafni breytir
nafn er sonur Guðs sér tók,
Jesú náðarnafn mér veitir,
nafn á lífsins ritað bók.

4 Nafnið, Jesú, það er þú
vildir hér í heimi bera
hugfast mér lát jafnan vera,
styrkja veika von og trú.
Lát þitt nafn að síðsta svefni
svölun andans veita mér,
gef það blessað nafn ég nefni
nær ég seinast héðan fer.

T Hans A. Brorson 1732 ̶ Helgi Hálfdánarson – Sb. 1886
Nu velan, et frejdigt mod / Jesus os til trøst og gavn
L Johan H. Nebelong um 1890
Nu velan, et frejdigt mod
Eldra númer 53
Eldra númer útskýring T

Deila sálmi

Ábendingar til sálmabókarnefndar má senda á salmabok@kirkjan.is