Sálmabók

174. Nú ljómar dýrðardagur

1 Nú ljómar dýrðardagur,
hin dimma nótt er liðin hjá
og friðarbogi fagur
Guðs föðurhimni blikar á.
Um dauðans dimmar álfur
nú dýrðleg birta skín,
Guðs sonur, Jesús sjálfur,
er sól og unun mín.
Nú leynist enginn lengur
á lausnara síns fund
en frjáls og glaður gengur
til Guðs á helgri stund.

2 Það líður vindblær léttur
um loft og haf og dal og sveit.
En hvaðan hann upp sprettur
og hvert hann fer, það enginn veit.
Svo er Guðs andi hulinn
er í býr hjarta manns.
Hans vegur víst er dulinn,
þó verkar kraftur hans.
Sá guðdómsandinn glæði
minn guðdóms myndar vott
og í mér endurfæði
allt indælt, satt og gott.

T Valdimar Briem – Sb. 1886
L 15. öld – Kugelmann 1540 – Sb. 1589
Nun lob mein Seel, den Herren
Sálmar með sama lagi 460
Eldra númer 178
Eldra númer útskýring T+L
Biblíutilvísun Jóh. 3.1–8 (–17)

Deila sálmi

Ábendingar til sálmabókarnefndar má senda á salmabok@kirkjan.is