Trú.is

Meikað og glamúr. Ég fór að hlusta og greina. Textinn eru orð þess sem bara er upptekinn af sjálfum sér, boðskapur sem rímar við sjálfhyggju, sem leiddi til hruns enda er textinn fluttur af „ljóta kallinum“ í fönkóperu Diskóeyjunnar.

Þegar reynt er að plata okkur til að sóa eða hafa af öðrum eru jólasveinar á ferð. Þeir vilja eyðleggja vinnu okkar og öryggi. Þeir ógna og valda kvíða. Íslenskur efnahagur hrundi vegna jólasveina. Fjöldi fólks hefur liðið vegna spellvirkja af jólasveinataginu.

Snýrðu aftur eða fram? Snýrðu baki og bossa í framtíðina? Fólk, sem hefur lent í lífsháska eða upplifað eitthvað sérstakt, nær stundum ekki að sleppa og halda lífinu áfram. Það er klossfast í fortíð og ferðafélagar þess eru bakþankar, eftirsjá og líka kvíði.

“Ég vil skilja ríki og kirkju – strax.” Setningin var á bloggsíðu og sést og hljómar víða. Of margir telja að hægt sé að efna til skyndiskilnaðar ríkis og kirkju og nánast eftir næstu helgi. Ef gæðaskilnaðir einstaklinga eru vandaverk eru slit ríkis og kirkju sem næst “hið ómögulega” svo vitnað sé í Ögmund Jónasson, “trúmálaráðherra.”

Óttumst ekki margbreytileikann, heldur fögnum honum og eflum traustið. Leyfum stjúpunum, Öskubuskunum, öllum systrum og bræðrum stórfjölskyldunnar að fara á ballið í sínum fötum, dansa með sínum hætti og án þess að eiga á hættu að missa tær, hæla, svo ekki sé nú talað um fætur.

Hvað tekur þú með þér inn í haust, myrkur og vetur? Hvaða liti, hljóð, sögur, orð og upplifanir eru þitt vetrarnesti? Ég nýt þeirrar blessunar með konu minni að horfa líka á veröldina með fimm ára drengjum okkar. Við reynum að miðla þeim visku og vitum að á þessum árstíma eru Þingvellir aðalstaðurinn til upplifana.