Trú.is

Það er mín reynsla, að þetta sé jólasálmurinn fyrir mörgum, ekki síst eldri og elstu kynslóð þessa lands. Ég man, að það voru ekki almennilega komin jól á mínu æskuheimili fyrr en þessi sálmur hafði verið sunginn, móðir mín sá fyrir því.

Jólin felast í einfaldri frásögu, ævintýrablæ, jólasálmum, bænum, tækifæri til að gefa þeim sem mest þurfa á að halda. Við þörfnumst þessa tíma. Við þurfum á hátíðinni að halda — ekki til að flýja raunveruleikann, heldur til þess að staldra við, hugleiða, þakka og sækja þrótt til að geta látið gott af okkur leiða.

Við ættum að skammast okkar fyrir að hugsa ekki betur um þær mæður sem gengist hafa undir fóstureyðingu, og það má alveg einu gilda af hvaða ástæðu það var. 
Það eru særðar mæður, sem flestrar hverjar búa við innri sorg sem enginn talar um.

Óunnin fortíð hefur nefnilega tilhneigingu til að breytast í draugagang, það er eitt af því sem við getum lært af þessari sögu, draugar eru einfaldlega bara til í sálardjúpum okkar, þeir finnast hvorki í torfbæjum eða kirkjugörðum hvað þá húsasundum

Þá horfði Sesar inn í augu hans í myrkrinu og sagði: „Þá skaltu líka lifa! Þú getur komist niður gatið, inn í stýrishúsið og út!” Við svo búið setti hann hönd ofan á hvirfil tengdasonar síns og ýtti honum af afli niður í átt að útgönguleiðinni

Skær birta jólanna aðfangadagskvölds lækkað eilítið á lofti þannig að skuggi þess nær að falla á þennan dag. Víða er það svo að þessi dagur er ekkert hafður í hávegum en við berum gæfu til þess hér á landi að svo sé og það sem meira er að við fylgjum jóladögunum fram á þrettándann á nýju ári.

Neysluhyggjan – sem við íslendingar höfum sannarlega fengið að kenna á líkt og margir aðrir – hefur því miður gert það að verkum að oftar en ekki fær fólk alls ekki það sem það þarf til jólanna. Það fær miklu fremur streitu, álag, kvíða og áhyggjur. Jólin, þvert á það sem til var ætlast, verða byrði á fólki, andleg, líkamleg og fjárhagsleg.

Tókuð þið til þess í gær hvernig veröldin stöðvaðist og stóð kyrr í gær klukkan sex þegar aftandagur jóla gekk í garð. Kyrrð lagðist yfir, hvinurinn þagnaði. Allir komnir heim eða við aftansöng í kirkju. Börnin gleðjast, gleði þeirra ætíð söm.

Allt var tilbúið. En svo kom þetta boð frá keisaranum, um skrásetninguna. María var að því komin að eiga. Hún var með bjúg og grindargliðnun og átti erfitt með að ganga langar vegalengdir. Hann hafði gert sitt til þess að létta undir með henni, þó hann gæti ekki gert allt. Hann þurfti líka að sinna sínu starfi.

Í gamalli sögu frá Indlandi er sagt frá 12 ára dreng sem dó eftir að hafa verið bitinn af snáki. Eitrið banaði honum og harmþrungnir foreldrarnir báru líkið að dyrum helgs manns. Þau sátu þrjú, lengi, lengi, sorgmædd yfir líkinu.

Guðsþjónusta er samfélag við Guð og samfélag við hvert annað. Guð talar í orðinu, við megum svara í sálmasöngnum og þannig játa trú okkar ef við viljum það. Þegar við biðjum, þá erum við undir opnum himni Guðs og hann svarar okkur með blessun sinni og í kvöld og í nótt með jólafriðnum.