Trú.is

Aginn er nauðsynlegur þáttur kærleikans. Þetta vitum við foreldrar mæta vel. Ástin er ósönn án aga. Elskan til náungans og til sjálfs þín byggir á aga, að mannlegum kenndum séu sett mörk. Það er margt í Biblíunni sem lesist frá því sjónarhorni.

Það er ekki bónus lífsins að hækka launin. Góð laun eru ekki bónus heldur réttlætismál. Bónus lífsins verður ekki keyptur í neinni búð. Kristinn maður veit að bónusinn er Guð – góður Guð.

Tilefni þessara vangaveltna minna er skoðanakönnun sem gerð var nú í vikunni um það hvaða starfstéttum fólk segist treysta.

Nú varð allt vitlaust, trúnaðarmaður starfsfólksins kom og kvartaði, - glætan að þetta standist, þú gjörir þá, þessa sem varla eru búnir að lifta litla fingri jafna okkur, sem erum búnir að þræla allan daginn.

Ef við stöndum frammi fyrir vanda er verklagið þetta samkvæmt postulanum: Gera sér grein fyrir hvert úrlausnarefnið er og bera fram ósk um lausn. Það er bæn. Taka síðan á móti lausninni úr hendi Guðs með því að þakka fyrir, jafnvel áður en nokkur breyting er sýnileg. Þakkargjörðin er einnig bæn.

Skyldi vera til hópur sérfræðinga sem ekki hefur neinar lífsskoðanir heldur kann bara fræðin sín og getur hitt börnin okkar til að kenna þeim staðreyndir um stærðfræði, líffræði, sagnfræði, málvísindi, íþróttir og handverk, en gerir það án þess að byggja nálgun sína við börnin okkar á neinum lífsskoðunum?

Vettvangur kirkjunnar er ekki aðeins á fjallinu og hér í helgidóminum heldur í samfélagi manna. Jesús vildi ekki að lærisveinarnir væru í fjarlægð frá mannfjöldanum heldur einmitt mitt í miðju mannlífsins, í miðborginni.

Reynsla þessi sýndi mér það sem aldrei fyrr að einu gildir hvers eðlis skilaboðin eru, veruleikinn sem við okkur blasir eða það sem í hendur okkar er rétt – ef móttakan er ekki sem skyldi. Ef við skellum skollaeyrum við því og látum okkur það í léttu rúmi liggja verður ljósið sem skín í myrkrinu – ljós heimsins sem á að vísa okkur leiðina okkur ekki notadrjúgt.