Trú.is

Neyð annarra vekur mismikinn áhuga hjá okkur og öðrum. Neyð okkar vekur mismikla athygli annarra. Í fjölmiðlunum sjáum við og heyrum um þau, sem eiga í einhvers konar erfiðleikum og það snertir okkur efalaust á einhvern hátt. Maður staldrar ef til vill við og leiðir huga og hjarta til viðkomandi en svo flettir maður blaðinu áfram og skilur það svo eftir eða hendir því.

Í guðspjalli dagsins leiðir Kristur okkur lærisveina sína, kirkju sína, að mörkum landsvæða – hvar menn hafa dregið línur sem aðskilja fólk, aðgreina. Þau mæri sem við erum stödd hjá að þessu sinni hafa um aldir markað skil á milli tveggja hópa. Annars vegar eru þeir sem hafa að eigin áliti og margra annarra verið taldir sérstakir fulltrúar Guðs hér á jörðu.

Á sama hátt þurfum við sem kirkja líka að glíma og takast á við vandamál samtímans – undan því megum við ekki víkja okkur - en við skulum passa okkur á því að sleppa ekki glímutökunum fyrr en við getum verið þess fullviss, að orðræðan og átökin um ágreiningsmálin verði okkur og samélagi okkar mannanna til blessunar.

Hvað er að vera blessaður? Hvað er að þiggja blessun? Viðurkenning og sátt manna í millum í samfélagslegu tilliti. Guðsblessun, er má segja það að lifa í takt við Guðs orð og í takt við hina harla góðu sköpun skaparans og finna handleiðslu hans í lífi sínu. Jakob þáði blessun föður síns, reyndar þá blessun sem bróðir hans átti að njóta.

Sársaukinn í mannlegu lífi er eitthvert hið mesta alvörumál, eitthvert átakanlegasta umhugsunarefni sem mannsandanum getur mætt hér í þessari jarðnesku tilveru. Það er oft svo að fáumst ekki til að hugsa um það. Við göngum fram hjá þeim þegjandi. Sársauki lífsins er ekki eitt af þeim málum, sem við getum farið með á þann hátt.

Getur verið að þetta ,,verði þinn vilji” sé fyrst og fremst varnagli til þess að við verðum ekki fyrir vonbrigðum ef Guð skyldi sjá bænarefnið öðrum augum? Er það kannski bara uppgjöf að segja við Guð: verði þinn vilji: Hver sem hann er. Ég er þá ekkert að biðja frekar. Þú veist hvort sem er hvað mér er fyrir bestu. Ég legg þetta bara þínar hendur. Þú munt vel fyrir sjá.

Það þýddi ekki að banna Akureyringum að bæta kirkjuaðstöðu sína. Þeir iðkuðu líffvænlega kirkjuþrjósku! Í mikilvægum málum skiptir öllu að hafa markmiðin skýr. Prédikun í lokamessu Kirkjudaga Akureyrarkirkju 2006 fer hér á eftir.