Trú.is

Þegar Martin Montag í sögu Steinunnar Sigurðardóttur horfir í huganum á sinn fyrsta fund með konunni sem hann elskar þá segir hann: „Það voru svik við fyrstu sýn.” Í ljós kemur að þetta heiðarlega innsæi mannsins verður lykillinn að bata hans og lesandinn kveður bókina með von í hjarta.

Það er kaldhæðnislegt að sú beitta ádeila á valdsbeitingu sem birtist í Píslarsögunni hafi verið beitt sem valdatæki. Biblían hefur verið og er notuð sem valdatæki og vopn, jafnvel í okkar kirkju. Kirkjan er valdastofnum og hún gerir tilkall til valds, m.a. á grundvelli þeirrar stöðu sem að píslarsagan hefur í okkar menningu. Í umgengni okkar við trúararfinn þurfum við sífellt að vera á varðbergi gagnvart því hvernig við sem kirkja, beitum valdi okkar meðvitað og ómeðvitað.

„Þennan hring átt þú að fá þegar ég er farin“ segir móðir við unga dóttur sína. Það er viska í því fólgin að undirbúa dauða sinn og ræða hann. Það gera allir sannir leiðtogar.

Þess vegna slær þjáning hins saklausa einnig annan streng. Það er frelsið. Sá sem blasir við okkur á krossinum á Golgata er ímynd hins frjálsa manns. Það hljómar eins og þverstæða á tímum þegar margir líta svo á að frelsið sé einmitt fólgið í hinu gagnstæða.

Og þess vegna er krossinn fagnaðarerindi þrátt fyrir allt. Jesús er mannleg ásjóna sjálfs Guðs, skapara himins og jarðar. Í honum sjáum við Guð sem kemur til okkar, til þín og mín. Guð sem gengur inn í líf okkar til þess að leiða okkur fyrir sjónir það líf sem hann ætlar okkur. Frelsandi, líðandi og nálægan Guð sem veit og skilur af eigin raun hvað það er að vera maður, hvað það er að þjást.

Hvaða hugsanir sækja að þeim sem skynja það að senn verður tilveran ekki lengur fortíð, nútíð og framtíð – eins og er hjá okkur – heldur bara fortíð. Engin nútíð og engin framtíð? Þá sækir fortíðin á hugann.

Góðar glæpasögur eru frábærar sagnafléttur sem ná að magna upp spennu lesandans, svo upplifunin verður sterk og endalokin trúverðug. Kjarkur og kærleikur eru oft áberandi þemu i slíkum sögum. Söguhetjan býr yfir óskiljanlegum kjarki til að ganga lengra en venjulegt fólk þrátt fyrir yfriþyrmandi hræðslu, og er þá drifkrafturinn oft kærleikur til sinna nánustu.