Trú.is

Júdasarguðspjall segir ekki söguna af Jesú, starfi hans eða dæmisögum líkt og guðspjöllin fjögur í Nýja testamentinu gera. Heldur er þarna á ferð samtal Jesú og Júdasar rétt fyrir páskahátíðina. Í samtalinu opinberar Jesús Júdasi sannindi, sem enginn annar þekkir. Hér er Júdas ekki sá, sem sveik Jesú og brást honum.

Það er sjálfsagt við hæfi að guð almáttugur og hans einkasonur séu kallaðir til vitnis á sjálfri páskahátíðinni. Enda var það gert í skemmtilegu viðtali sem birtist í páskablaði okkar við séra Axel Árnason prest. Þar spyr þessi skeleggi baráttumaður hvað Jesú hefði þótt um Kárahnjúka. Þessi spurning hefur leitað á mig síðan ég las þetta og nú á vökunótt í sumarbyrjun dettur mér í hug að leita svara við henni.

Meistarinn frá Nasaret í passíukvikmyndinni Jesus de Montreal er knippi af klisjum úr ýmsum áttum, úr hippahefðinni, Jesúvinsamlegum pólitískum byltingarhefðum sem og frómleikahefðum. Kvikmyndin sjálf minnir á Jóhannesarguðspjall! Ekki kannski hvað varðar flæði eða skilgreiningar, heldur hvað varðar stíl.

Undirbúningur fyrir brúðkaupsdaginn getur verið mikill og margvíslegur. Eitt virðist oft falla í skuggann af hinum ytri umbúðum og það er að undirbúa hjónalífið sjálft. Hjónaefnin þurfa að huga að því hvernig þau ætli að fara að því að halda heitin sem þau gefa hvort öðru um að lifa saman í hjónabandi það sem eftir er, því það er nú ásetningur allra sem velja veg hjónabandsins.

Kjaftasagan - bæði ill og góð - hefur lifað með þjóðum heimsins allt frá því maðurinn lærði að tala. Og þrátt fyrir harðan dóm oft á tíðum, og þetta langa ævi, tórir hún enn, og reyndar meira en það, virðist hvergi bera þess merki að hafa látið á sjá, eftir hið langa skrið, göngu, hlaup og flug um mannanna eyru og varir, heldur fer um, ef sá er gállinn á henni, eins og eldur í sinu, og nær til enn fleiri en áður, vegna nútíma tækni.