Trú.is

Jesús reis fyrst upp… hann var sá fyrsti…hann sigraði dauðann, og gerði okkur mögulegt að rísa upp líka… Lasarus var ekki sá fyrsti, því Jesús reisti hann upp til þessa jarðlífs og Lasarus hefur síðan dáið aftur þegar hans tími kom… textinn segir að upprisan verði eftir ,,sinni röð” því… næst koma þeir sem játa hann… þegar hann kemur…. Op Jóh segir frá tveimur upprisum… Fyrst rísa þeir upp sem trúa á Jesú… þegar hann kemur…

Þegar við fæðumst... fæðumst við inn í fjölskyldu og fjölskyldan verður eins konar öryggisnet fyrir okkur. Í uppvextinum... þegar eitthvað bjátar á, er kysst á bágtið, huggað og hrósað... við fáum ss stuðning. Við erum öll litlar fjölskyldueiningar sem eru síðan hluti af stærra fjölskylduneti,

Jesús sagði: Aflið ykkur ekki þeirrar fæðu sem eyðist heldur þeirrar fæðu sem varir til eilífs lífs og Mannssonurinn mun gefa yður. Því að faðirinn… sjálfur Guð, hefur veitt honum vald sitt.“ já… ORÐ GUÐS er okkar andlega fæða.

Allt megnar sá sem trúir... Haltu fast því sem þú hefur, til þess að enginn taki kórónu þína… þegar við höfum fangað trúna í hjartanu og trúum að Guð sé með okkur þá þurfum við að varðveita þessa trú, halda fast í hana… því það er nóg af áreiti í umhverfinu sem vill rífa hana niður hjá okkur…

Hinn guðlegi þarf líka að standast álag, styrkja sig til sálar og líkama svo hann eflist og geti verið staðfastur í trúnni… þess vegna hvatti Páll postuli fólk til sjálfsskoðunar…hvatti fólk til að íhuga hvort lífstíll þeirra samræmist trúnni svo þeir standist fyrir dómaranum á efsta degi… því það er takmark okkar allra að hafa nafn okkar skráð í lífsins bók á himnum…

Jesús sagði: Ég er ljós heimsins… og hann sagði að við ættum að ganga í ljósinu svo við verðum ljósssins börn… því að sá sem gengur í myrkri veit ekki hvert hannn er að fara.

Hvaða gagn hefur maðurinn af öllu erfiði sínu sem hann streitist við undir sólinni? spyr Prédikarinn… Það er augljóst að hann er ekki að spurja um… gagnsemi stritsins… á meðan maðurinn lifir… heldur er hann að velta fyrir sér… hvaða gagn maðurinn hafi af stritinu eftir dauðann… þegar sá sem stritaði er horfinn af jörðinni…

Hlutverkin breytast ekki þó umheimurinn breytist og fólk hafi ekki í heiðri það sama og við, er mikilvægt að láta það ekki taka yfirhöndina. Við getum haldið okkar siðum og haldið í það sem okkur er heilagt og kennt öðrum að virða og meta það. Við þurfum að varðveita trúna í hjartanu… geyma ljóma dýrðar Drottins þar og muna að fyrir Guði erum við, hvert og eitt okkar MJÖG dýrmætir þjónar í mjög mikilvægum hlutverkum.

Skilaboðin í Rómverjabréfinu, voru að við eigum ekki að vera hálfvolg, heldur eigum við að vera brennandi í andanum, glöð, þolinmóð og staðföst í öllu sem viðkemur trúnni. Við eigum að hafa andstyggð á hinu vonda en halda fast í hið góða. Hlýðni við Guð… er trausts-yfirlýsing…

Guðspjallið sagði frá því þegar Jóhannes skírði Jesú. Í raun og veru var það Guð sem sá um þessa skírn því himinninn opnaðist, rödd Guðs staðfesti að Jesús væri sonur hans og heilagur andi sveif yfir.

Því… Guð hefur sjálfur sagt: „Ég mun ekki sleppa af þér hendinni né yfirgefa þig.“ Því getum við örugg sagt: Drottinn er minn hjálpari, eigi mun ég óttast. Og sálmurinn sagði: Drottinn, þú hefur verið okkur athvarf frá kyni til kyns… Já, okkar eilífi Guð, hefur blessað mannkynið frá upphafi heims… og enn í dag getum við treyst á handleiðslu hans og blessanir þegar við mætum erfiðleikum…

Raunin er líka sú að kristin trú hefur breytt heiminum. En hún gerir það ekki með því að telja okkur trú um það að við séum alltaf óvart búin að velja rétta hlutskiptið, að okkar hópur sé betri öðrum hópum. „Við“ við séum betri en „þau“.