Trú.is

Þessar spurningar gætu allt eins snúið að okkar eigin lífi þegar við spyrjum hvers vegna eitthvað hefur gerst, eitthvað sem rænir okkur gleði, trausti, ást og ánægju og skilur okkur eftir umkringd sorg og söknuði yfir því góða sem við áttum einu sinni. Hvað skýrir allt það vonda og erfiða í tilverunni? Hver er höggormurinn í lífi okkar – og hvers vegna hlustuðum við á hann?

Það sem ég geri verð ég að gera í nafni Jesú Krists. Allt sem ekki er unnt að gera í hans nafni ætti ég að láta ógert. En stundum gleymist hinn góði ásetningur. Við gleymsku og vanrækslu hefur kristið fólk alla tíma mátt glíma. Hinn mannlegi þverbrestur er erfiður viðfangs og seintekinn í burtu.

Þarna mætast andstæðurnar: hafsvæðið sem í huga okkar er táknmynd hins óspillta – og vettvangur ótal frásagna af sakleysi og náttúrulegri paradís. Og svo plastið, sem getur verið samnefnari fyrir lestina í fari okkar.

Nákvæmlega sömu freistingar mæta okkur öllum, mæta pólitíkusum landsins og heimsins, hvort sem er í borgar- eða sveitastjórnum eða á löggjafarþingum um veröld víða ...

En andi Guðs er ekki sýnilegur, þess vegna tökum við oft ekkert eftir honum þó hann sé að verki. Hann er eins og vindurinn, við sjáum hann ekki en við getum fundið áhrif hans eins og við sjáum vindinn sveigja trén.

Það getur verið skelfileg tilhugsun að eiga Guð sem þekkir mig algerlega, merg minn og bein, allt sem ég hugsa og allt sem ég geri. Þegar ég anda anda ég Guði að mér. Ég er gegnsósa af Guði eins og ungir rennblautir menn í Jórdaná forðum daga. Það getur verið skelfileg tilhugsun að eiga Guð sem þekkir mig algerlega, merg minn og bein, allt sem ég hugsa og allt sem ég geri. Þegar ég anda anda ég Guði að mér. Ég er gegnsósa af Guði eins og ungir rennblautir menn í Jórdaná forðum daga.

Jesús Kristur beygir sig niður til mannsins til þess að ná sambandi við hann, til þess að eignast tengsl við hann, til þess að eignast traust hans og hjálpa honum að sjá að það sé hægt að treysta mannssyninum.

Það er því hjákátlegt að ímynda sér að maður verði nokkurn tíman nægjanlega góður, guðrækilegur eða kristinn til þess að vera reiðubúinn að þiggja skírn. Náð skírnarinnar er ekkert undir mér komin. Aðeins Guði.

Skyndimennskan er til dauða. Sorgarvinnu og uppeldi verður ekki rubbað af, ástin verður ekki afgreidd með skyndikynnum, lífið er ekki stuttur brandari. Nei. Trúin er stór, sálin er djúp, elska Guðs er löng!

Hann sagði:„Nú er við höfum þýtt ritningarnar á tungu fólksins, þá verðum við að túlka orð hennar með verkum. Í stað þess að tala um heilaga hluti þá verðum við að iðka þá.“ Hann var að minna á það að besta biblíuþýðingin, og í raun sú eina sem skiptir máli, er sú sem birtist í breytni, viðmóti, líferni fólks.