Trú.is

Litlum börnum er eðlilegt að biðja og best er að byrja á því strax þegar þau eru lítil. Misfellur dagsins eru jafnaðar og allt verður gott. Börnin fá tilfinningu fyrir því sem heilagt er og læra að bera virðingu fyrir höfundi lífsins. Breytnin síðar meir endurspeglar síðan lífsviðhorfið sem myndast smám saman en ekki öfugt.

Þessi tæpu fjórtán þúsund koma til kirkju í ýmsum tilgangi: Börn og ungmenni í sitt starf; foreldrar með smábörn á foreldramorgna; aldraðir í öldrunarstarf og opin hús; fullorðið fólk á öllum aldri að sækja fræðslu, kyrrðarstundir og tónleika; nefndir, kórar og klúbbar með sitt málefnið hver og við öll saman í sunnudagsmessunni.

Í dag 6. nóvember, ganga fermingarbörn í hús og safna til hjálparstarfs á vegum kirkjunnar sinnar. Vertu klár, ekki bara með budduna ef þú átt aur - heldur líka hvatningu. Það er ekki oft sem krakkar fá tækifæri til að hjálpa svo um muni. Þeim er frekar legið á hálsi fyrir að hugsa bara um sig.

Ein leið til þess að fleyta áfram því sem er jákvætt er að hrósa fólki. Það sem við sýslum við á hverjum degi er unnið allajafna af samviskusemi og dugnaði. Okkur finnst það reyndar vera sjálfsagt að leysa allt sem best af hendi. Það er einnig margsannað að hrós byggir upp t.d. betri starfsanda og eykur vellíðan á vinnustað.

Þriggja ára drengur gekk inn í kirkjuna. Eftirvæntingin skein úr hverri hreyfingu og stór augun gleyptu í sig allt sem fyrir þau bar. Hann var að koma í sunnudagaskólann í fyrsta sinn. Kirkjuklukkurnar hringdu virðulega og hann leiddi pabba sinn.

Í samfélagi þar sem allir eru að eltast við sjálfan sig og sínar langanir verður kirkjan ef hún vill láta taka sig alvarlega að sinna vinaheimsóknum. Heimsóknum til þeirra sem eru aldraðir og oft á tíðum félagslega einangraðir. Því ber að fagna ályktun kirkjuþings um Vinaheimsóknir en það má ekki vera orðin tóm heldur þarf hver söfnuður að taka til í sínum eigin ranni og annaðhvort byrja á eða efla þessa þjónustu.