Trú.is

Imbrudagar eru dagar íhugunar, dagar iðrunar, dagar alvöru, dagar hinna stóru spurninga frammi fyrir Guðs heilaga augliti. Heilög kirkja hefur haldið imbrudaga árstíðanna fjögurra í þúsund ár, vegna þess að kristið fólk á jörð þarf þess með. Ritningartextinn sem okkur er fenginn til íhugunar á þessum degi er alveg í samræmi við það. Hann talar til okkar tæpitungulaust.

Kvikmyndin Stalker fjallar um ferðalag þriggja manna – Rithöfundar, Prófessors og Kennara sem er leiðsögumaður hinna tveggja. Ferðalagi þremenninganna hefur verið líkt við einskonar Emmaus göngu, en við getum líka séð í því hliðstæðu við föstugöngu hinna trúuðu.

Fasta er ekki megrunarkúr, heldur trúarleg iðja sem, til að mynda, afhjúpar lesti okkar og ýmsa fjötra sem við burðumst með. Við blasir að við getum engan fjötur leyst sem við ekki sjáum og engan löst af sniðið sem við umgöngumst í afneitun.

Vegferð Krists hún liggur líka hér um, og hvar sem þú ert. Þegar þú varst skírð, þá var hann þar líka hjá, merki krossins og birta himinsins og rödd Guðs sem sagði við þig:„Þú ert mitt elskað barn!“ Þar varstu vígð til þess hlutverks að fylgja honum, treysta, þjóna, hlýða, elska. Og hann vígði þig sér og gaf sér perluna dýru. Þetta er kristnin.

Hvað tengir saman, Þingvelli, Auði djúpúðgu, Íslendinga framtíðar og Jórdan? Skírn Jesú! Allt vatn er blessað, í lækjum, sjó, kaleikum og fontum. Jesús var skírður - ekki aðeins til að gefa mönnum líf heldur allri veröld, vatninu líka. Kristnum mönnum ber að stunda vatnsvernd.

Úti var svarta myrkur og þétt þokan lá yfir haffletinum. Skipstjórinn sigldi stóru herskipi sínu varlega og tók engar áhættur. Hann mændi út yfir stafnið og útí myrkrið til að koma auga á hugsanlegar hættur. Hjarta hans tók kipp þegar hann sá glitta í ljóstýru beint framundan. Þetta leit út fyrir að vera stórt skip sem stefndi beint á herskipið.