Trú.is

Þetta er gjöfin sem við þiggjum á jólum. Konungsgjöf sem ætluð er okkur. Mér og þér, hvort heldur sem við njótum hughrifa jólanna í botn með allir þeirri gleði sem þeim fylgir, eða við upplifum blendna jólagleði vegna fátæktar, einmanaleika, sorgar eða einhvers annars sem varpar skugga á tilveru okkar. Konungsgjöfin, gjöfin dýrmætasta, er ætluð þér. Og í henni felast verðmæti sem þú ein, eða þú einn, getur ráðstafað. Þú átt í þessari gjöf veganesti sem getur reynst þér lífsbjörg ef þú lendir í hremmingum, verður vegalaus og alls laus. Og þessi gjöf lifir með þér alla daga, sem stjörnum stráð nærvera Guðs.

Þetta er gjöfin sem við þiggjum á jólum. Konungsgjöf sem ætluð er okkur. Mér og þér, hvort heldur sem við njótum hughrifa jólanna í botn með allir þeirri gleði sem þeim fylgir, eða við upplifum blendna jólagleði vegna fátæktar, einmanaleika, sorgar eða einhvers annars sem varpar skugga á tilveru okkar. Konungsgjöfin, gjöfin dýrmætasta, er ætluð þér. Og í henni felast verðmæti sem þú ein, eða þú einn, getur ráðstafað. Þú átt í þessari gjöf veganesti sem getur reynst þér lífsbjörg ef þú lendir í hremmingum, verður vegalaus og alls laus. Og þessi gjöf lifir með þér alla daga, sem stjörnum stráð nærvera Guðs.

Það eru jól að sýna þeim kærleika sem á þurfa að halda hvort sem það er flóttafólk með veik börn eða öryrkjar og aldraðir Íslendingar. Við verðum að standa vörð um að landið okkar haldi áfram að vera kristið svo við kunnum að sýna kærleika. Ef við gleymum boðskap Jesú Krists, gleymum við líka að við erum kölluð til að sýna miskunn og mannúð.

Getum við verið örugg ef við þekkjum ekki náungann af því að umburðarlyndi okkar er búið að einangra okkur frá honum?

Og það er í þessu djúpa og kalda myrkri sem nú ríkir sem við höldum hina æðstu hátíð á hverju ári. Við fögnum komu ljóssins í heiminn – ljóssins sem ekki aðeins gerir okkur fært að sjá handa okkar skil, heldur upplýsir okkur – og greiðir leið langt umfram það sem augun sjá.

Þessi andlega staða, að viðurkenna auðsæranleika sinn með opnar hendur, hug og hjarta, sleppa öllum varnarháttum, vera berskjölduð gagnvart hvert öðru til að geta þegið andlegar og hagnýtar gjafir annarra, á sannarlega einnig við um samband okkar við Guð.

Ein mikilvægasta áskorun sem snýr að öllu fólki er sú að vera ekki tilfinningarlegir flóttamenn.

„Hvað verður þá um fögnuðinn sem jólin næra? Verður gleðin þá mæld í metrum, mínútum og skoðanakönnunum? Eða verða lækin látin duga“?

Þannig getur sagan um drenginn í bláu úlpunni, og öll hin sem þurfa á hjálp okkar að halda, orðið til þess að saga margra muni fara vel, þegar við tökum fram öll rýmin í gistihúsinu okkar og semjum fallegri reglur um móttöku flóttafólks. Þannig getur sagan þín, hver sem hún er og hvernig sem hún lítur út einmitt í dag, farið vel. Því Guð er svo miklu sterkari en við og vill þér aðeins hið allra besta.

Barnið er fætt, frelsarinn er fæddur mér og þér og í trú tökum við á móti barninu og gerum það að okkar barni. Guð valdi að koma til okkar í litlu barni. Var vafinn reifum eins og hvert annað barn. Var mönnum líkur.

Á þessu helga kveldi tvístrast myrkin, hrelldur hugur hressist, vonleysið eygir von því hjálp Guðs hefur brotist inn í heim mannanna, ljós guðs lýsir veg mannsins.

Guð er elskhugi, elskar ákaft og tjáir þér alltaf - á öllum stundum lífsins, á álagstundum, á hátíðum, með börnum, í fangi ástvina - alls staðar: „Ég elska þig.“