Trú.is

Þess vegna segir Elhanan að gjald friðarins sé hæfnin til þess að sýna náunga sínum sömu virðingu og maður vill sjálfur njóta, að vera tilbúinn til og taka ákvörðun um að elska náunga sinn eins og sjálfan sig. Og í orðum Jesú um að elska óvini sína felst eðli máls samkvæmt sú krafa að hætta að líta á óvini sína sem óvini og fara að líta á þá sem náunga sinn. Og það er nákvæmlega það sem þeir Bassam og Elhanan og öll hin sem tilheyra fjölskyldunum 600 í Parents Circle hafa gert.

Guð veit hvaða freistingar við búum við.. og hann getur gefið okkur styrk, við þurfum bara að biðja um hann.. Bænin er sterkasta vopnið sem við eigum.. þegar við biðjum.. þá biðjum við, vegna þess að við trúum á Guð, trúum að hann heyri bænina, trúum að hann gefi okkur styrk og trúum því að hann leiði okkur réttu leiðina..

Reglur sem eru sanngjarnar.. stuðla að friðsömu samfélagi.. og okkur líður best þegar við vitum hvað má og hvað má ekki.. og núna, þegar stríð, ekki eitt heldur mörg stríð geisa í heiminum og við sjáum fréttir um hörmungar þess daglega.. fréttir sem eru ljótari en margir tölvuleikir.. þá finnum við hvað FRIÐUR er dýrmætur.. Hvað það er dýrmætt að lifa við öryggi en ekki í stöðugum ótta.. búa við atvinnuöryggi.. vera viss um að við eigum heimili til að snúa til á kvöldin, mat til að borða.. og rúm til að sofa í, fyrir utan allan lúxusinn sem við höfum að auki í tækni nútímans..

Marta hafði áhyggjur af veitingunum.. og kannski hefði Jesús svarað henni öðruvísi ef hún hefði haft áhyggjur af því að missa af boðskapnum sem hann deildi með hinum.. Þó það sé hvergi minnst á að Marta hafi hitt Jesú áður.. þá verðum við að gera ráð fyrir því.. og kannski var Lasarus heima.. því konur.. og þá sérstaklega ungar konur.. bjuggu hvorki einar á þessum tíma.. né buðu ókunnungum mönnum heim til sín..

Sá sem gengur með Guði, veit að við felum ekkert fyrir honum.. því samfélagið við Guð er andlegt.. Guð les huga okkar eins og Jesús las huga fariseans í guðspjallinu..

Já, ég skammaðist mín hálfpartinn þegar ég kom tómhentur heim úr búðinni. Hvaða asi var þetta á mér og í hverju fólst sérstaða þessa drykkjar umfram allt hitt úrvalið? Jú, að baki honum voru einhverjir jútúbarar sem höfðu slegið í gegn á þeim miðli. Auðvelt hefði verið að fórna hönum og hrópa: „heimur versnandi fer!“ En hér er ekkert nýtt undir sólinni. Kristin trú miðlar okkur á hinn bóginn þeim boðskap að þótt sumir fái meiri athygli og séu jafnvel sveipaðir helgum ljóma, býr saltið og ljósið í hverju okkar. Og það er okkar hlutverk að gefa heiminum bragð og láta ljós okkar lýsa í veröld sem þarf svo mikið á því að halda.

Turski var fangi í útrýmingarbúðunum í Auschwitz og Birkenau og sagði hann okkur: „Í Auschwitz átti ég ekki neitt, ég hafði ekkert nafn heldur aðeins húðflúr, töluna B-940.“ Hann hélt áfram og sagði: „Fólk spyr mig oft hvað var það versta sem ég upplifði í Auschwitz?“

Nú á dögunum var kvennafrídagurinn haldinn þar sem konur og kvár um allt land, þar á meðal hér í Vík, lögðu niður störf sín, mótmæltu feðraveldinu og kröfðust jafnréttis fyrir kynin. Háværar raddir karlmanna heyrðust um allt land, ýmist í fréttamiðlum eða á samfélagsmiðlum, um baráttuna. Vissulega voru margir karlmenn stuðningsríkir við hana og er það mjög gott mál. Aðrir voru það hins vegar ekki og nefndu jafnvel sumir að þetta væri vitleysa

Stundum finnst mér eins og ein helsta áskorun nútímans sé fólgin í því að börn, unglingar og fólk almennt fái ekki að bera almennilega ábyrgð, eða hafa hlutverki að gegna, hlutverki sem skiptir máli. Á þessum akri, sem Jesús vísar til, er ávallt þörf fyrir fleiri verkamenn. Ef þú ert tilbúinn að fá hlutverk og axla ábyrgð, þá vill Jesús nýta krafta þína til góðs.

Raunveruleikinn sem lýst er í þýskum fjölmiðlum þessa dagana er hins vegar sá að í fyrsta sinn síðan á tímum Þriðja ríkisins í Þýskalandi þora gyðingar ekki að fara út úr húsi eða þá að þeir þora ekki heim til sín vegna þess að nágrannarnir vita að þeir eru gyðingar.

Það sem hann skynjaði var í senn ógnvekjandi og yfirþyrmandi. Og sannarlega af þeim toga að orðin þrjóta til að ná utan um það. Já, eilíft líf – eilífðin – er það ekki stærsta spurning sem allar hugsandi verur geta brotið heilann um? Hvernig er að vera takmörkuð í tíma og rúmi í alheimi sem teygir sig svo ógnarlangt í allar áttir?

Það sem hann skynjaði var í senn ógnvekjandi og yfirþyrmandi. Og sannarlega af þeim toga að orðin þrjóta til að ná utan um það. Já, eilíft líf – eilífðin – er það ekki stærsta spurning sem allar hugsandi verur geta brotið heilann um? Hvernig er að vera takmörkuð í tíma og rúmi í alheimi sem teygir sig svo ógnarlangt í allar áttir?